در استان ايلام با توجه به کوهستاني بودن و تغييرات دمايي به نسبت موقعيت جغرافيايي، داراي تقويمي بوده. اين تقويم محلي در ايلام در حدود 2 ماه جلوتر از تقويم رسمي كشور ميباشد. به شيوهاي كه، اوايل آبان ماه زمستان ميباشد و براي شب اول زمستان، در گذشته معمولا برخي مراسمات محدود برگزار ميگرديد. به عنوان مثال مردم در اين شب دور هم جمع شده و به شبنشيني و قصه گفتن و انجام برخي بازيها و سرگرميها ميپرداختند و معتقد بودند كه كسي كه در اين شب بخوابد، زمستان آن سال هميشه در خواب ميماند و كارهايش عقب ميافتد و در حال حاضر هم اين موضوع در برخي نقاط رعايت ميگردد.
نام تقويم سنتي ايلام، تقويم فرس يا تقويم کردي ميباشد. اين تقويم از ديرباز مورد استفاده اهالي قرار ميگرفته است و هم اکنون نيز کم و بيش اسامي روزها و ماههاي کردي بر سر زبانها جاري است و کمتر در مورد ماههاي فارسي سخن ميرانند.
نام فصلها:
1-فصل وهار کردي(بهار)
2-فصل پايز کردي(پاييز)
3-فصل سردواي کردي
4-فصل زمسان کردي(زمستان)
نام ماهها:
اسامي ماههاي فصل وهار کردي
1-مانگ اول وهار(بهمن)
2-مانگ وسط وهار(اسفند)
3-مانگ آخر وهار(فروردين)
اسامي ماههاي فصل پايز کردي
1-مانگ اول پايز(ارديبهشت)
2-مانگ وسط پايز يا کوکر(خرداد)
3-مانگ آخر پايز يا گاغور(تير)
اسامي ماههاي فصل سردواي کردي
1-مانگ اول سردوا(مرداد)
2-مانگ وسط سردوا(شهريور)
3-مانگ آخر سردوا(مهر)
اسامي ماههاي فصل زمسان کردي
1-مانگ اول زمسان(آبان)
2-مانگ وسط/ناوگ زمسان يا مانگ سيه(آذر)
3-مانگ اخر زمسان يا خاک ليو (دي)