ئفتخار و شانازی وه کورد از علی اصغر عباسی آرام

          آریاس 
            بازدید : 1583
          شنبه 15 شهریور 1393
           نظرات (0)
        

در انزوای دنیای ماشین زده در جستجوی مکانی است تا لحظه ای در آن بیاساید و خلوت خود را با چک چک قطرات آب همدم سازد و چکاچک شاخ کل های وحشی را بنگرد.

او از دیاری می آید که زندگی مردمانش شعر و افسانه است و بدین خاطر روایتهای ساده او سرشار از تصاویر غنی و بکر و زبانی افسانه ای و خیال انگیز است.

"عباســــی آرام" روایتگری است که بخشی از تاریخ معاصر ایلام را از دیدگاه یک شاعر و هنرمند به تصویر میکشد.

مشخصه شعری او که هرگاه بدان روی می آورد محتوا و زبان شعریش اوج میگیرد، غمنامه هایی است از سر درد که بر زبان کوهنوردی رنجور از بی مهری ایام جاری میشود که بر نابودی حیات وحش مویه میکند هرگاه این خصیصه با روایتهای تاریخی دوران پیش از آغاز عصر شهرنشینی قرن اخیر در ایلام ادغام میشود نهایت فصاحت و بلاغت و ارزش و توان شعری شاعر را مینمایاند.

پیر طبیعت گرای ما از جنگل آهن و سیمان شهر و نامردمی های آن خسته میشود و چونان قدیم الایام به کوه میزند و با توسن باد پای شعر"ویژده روه ن" را زیر پا مینهد تا شاید آثاری از حیات بدانگونه که خود میخواهد بیابد اما یافت نمیشود و به امید دیگری به دامنه سرسبز و طبیعت زیبای"کبیرکوه" میگریزد اما آنجا نیز بجز دفتری خاطره که دلش را به درد می آورد و خاطرش را پر از اندوه میکند نمی یابد گریزان از اوهام همیشگی به "کولک " در مرز میگریزد اما آهوی باد پای خیالش را آنجا نیز همدمی نیست و به ناچار دل به غریبانه های لاشخوری تنها و معفوم خوش میکند.او خود به ترفندهای زمانه آگاه است و بازیهای درازش را خوب میشناسد و به همین خاطر "مردم داری" را تنها راه جاودانگی میداند و به دل تاریخ سفر میکند و به خان پشتکوه که بی دغدغه به بزمهای افسانه ای خود در کنار "تخت خان" مشغول است نهیب میزند:" خان پشتکوه! زنهار که این دنیا به کس وفا ندارد و یار نیمه راه است و آه کسانی که شبها به نانی خالی هم دسترسی ندارند ترا مغضوب خشم گرداننده دوران خواهد کرد..... هم او که چپ و راست را میکاود و بکمین نشسته است".

ایلام - علی اصغر عباسی آرام، از شاعران پیشکسوت و کردسرا ایلامی بعد از تحمل مدتها بیماری روز گذشته در سن 87 سالگی به دیار ابدی شتافت و آرام گرفت.
به گزارش کردپرس؛ مراسم تشییع این هنرمند و شاعر ایلامی که دیروز جمعه بر اثر سکته قلبی دارفانی را وداع گفت، صبح امروز شنبه(15 شهریور) ساعت 9 صبح در محل بهشت رضای شهر ایلام برگزار شد تا پیکر این شاعر فقید ایلامی در قطعه هنرمندان آرام گیرد.
علی اصغر عباسی، معروف و متخلص به آرام، بعد از سپری نمودن تحصیلات مقطع متوسطه و عالیه در سال 1341 در محضر بعضی از شاعران استان ایلام با دنیای شعر و شاعری آشنا شد و در همان زمان هنر سرودن شعر را آغاز کرد.
عباسی، شاعری خوش ذوق و خوشخو، صیادی چابک، یار غار و صحرا و طبیعت قصه پردازی بذله گوست، او در شاعری تخلص آرام را برای خود انتخاب می کند، زیرا فردی آرام و صبور بوده و ستایش و تمجید را فقط شایسته خداوند، پیامبر(ص) و ائمه(ع) می داند.
از جمله آثار این شاعر کُرد می توان به شعر تخت خان، وژدرون، مانشت و قلارنگ که همگی در وصف طبیعت و خاطرات خود در این مناطق است را نام برد.

آرام که به کرد بودن خود افتخار می کند در یکی از اشعارش می گوید:

ئارام ئفتخار تو یه س ک کـــوردی ئو نام کوردیل وه نیکی بـــــــردی

عباسی آرام، بعد از تحمل مدتها بیماری روز گذشته در سن 81 سالگی دار فانی را وداع گفت و آرام گرفت، مراسم تشییع پیکر این شاعر ایلامی، با حضور هنرمندان، شاعران، اصحاب فرهنگ و هنر و مسئولان نهادهای فرهنگی و اجرایی برگزار می شود.
گفتنی است، انتشارات گویش مجموعه سروده های کردی وی را منتشر کرده است.

برچسب ها ئفتخار و شانازی وه کورد از علی اصغر عباسی آرام ,

ارسال نظر برای این مطلب