سيروس به خاطر فشارهایي مجبور به شده که از کشور خارج شود. حدود پنج سال است که آواره در اروپاي غربي است و هنوز بدون جواب است. اين بي جوابي و نداشتن آينده مشخص تاثير منفي بر تلاش او در کار هنري گذاشته است چون نداشتن جواب يعني نداشتن خانه، امکانات و آسايش و آرامش.
سيروس کفت: در هر کجاي کردستان که هستي به کار هنري خويش ادامه دهيد. از استعداد خود خوب استفاده کنيد. من بعوان شاگرد هنرمندان بزرگ بايد بگويم که خيلي از هنرمندان کرد در داخل ايران رو به استفاده از مواد مخدر آورده اند. در اينجا من به آنان مي گويم مواد مخدر نه تنها باعث نابودي هنرمند از لحاظ جسمي و صدا مي شود باعث ترد شدن او از جامعه هم مي شود. موادمخدر نقش مخرب در هنر و هنرمند دارد. ما در طول چند سال گذشته شاهد اين بوديم که چند خواننده خوب را از به خاطر مواد مخدر از دست بدهيم.
من به صورت آکادمي موسيقي ياد نگرفته ام ، اما من موسيقي را با گوش دادن به صداي کاک ناصر رزازي و حسن زيرک ياد گرفته ام. من حتي لهجه شيرين سوراني را هم با ترانه هاي کاک ناصر ياد گرفته ام.
من بيشتر دوست دارم که مقامهاي حسن زيرک و ناصر را بخوانم. البته من دوست دارم که به لهجه خودم که کردي کلهری است در آينده کار بيشتر ي انجام دهم.
من دست اندکار يک سي دي جديد هستم که بيشتر ترانه هاي آن کردي کلهوری است . من در آينده تلاش خواهم کرد تا چند از شعرهاي غلام رضا خان ارکوازي به ترانه تبديل کنم. من در سويس يک گروه موسيقي دارم ولي در اروپا در سال فقط چند کنسرت بيشتر نيست و هنرمند بايد کار اصليش چيز ديگري باشد تا از کرسنگي نميرد.
در جواب سئوال مقايسه وضعيت هنرمند در کشور خود و غربت، سيروس چنين گفت: هنرمند وقتي در ميان مردم خود است ناراحتي ندارد تنها ناراحتي کمبود آزادي است اما در غربت هزاران درد وجود دارد. تو نمي توانيد فقط دنبال هنر برود چون با کار هنري نمي توانيد زندگي کنيد.
در رابطه با رابطه هنرمند با مردم گفت: هنرمند بايد بداند که براي مردمش مي خواند نه براي خودش، اگر در دل مردم جا کند براي هميشه صداي او ماندگار مي شود همانند ديگر خوانندگان نامدار. صداي خواننده مال خودش نيست مال مردم است.
دانلود آهنگ فوق العاده زیبایِ ”سَبری” از سیروس امامی
که واقعاً در خواست های زیادی داشت